Derivati aromatskih karboksilnih kiselina (benzojeva, piridin karboksilna, pikolinska, nikotinska i druge) smatraju se « jačim « herbicidima od derivata octene, propionske ili butirne kiseline. Često se nazivaju i hormomskim, auksin herbicidima ili regulatorima rasta. Najvažniji herbicidi iz ove grupe su: aminopiralid, dikamba, fluroksipir, klopiralid, pikloram i drugi. S izuzetkom dikambe, svi su nastali u Američkoj kompaniji Dow Elanco ili danas poznatoj kao Dow AgroSciences. Trenutno ih u svijetu ima 10, a u nas 5. Masovno se rabe za suzbijanje važnih jednogodišnjih i nekih višegodišnjih dikotiledonih korova u žitaricama, kukuruzu, šećernoj repi i drugim kulturama. Primjenjuju se nakon nicanja kulture i korova i usvajaju preko lista. Izazivaju slične promjene kao i derivati fenoksi karboksilnih kiselina (2,4- D i drugi). Najčešće se rabe u kombinaciji s drugim djelatnim tvarima ili u složenim pripravcima. Ni do danas nije u potpunosti jasan i poznat točan slijed procesa koji prethodi letalnom učinku na osjetljive korove i druge nepoželjne biljne vrste. Vjerojatno da se početne reakcije biljke na prisutnost ove grupe herbicida odvijaju u dva smjera. U prvoj etapi dolazi do brze acidifikacije (zakiseljavanja), i to približno unutar jedne minute i gubitka staničnih stijenki. Druga etapa koja slijedi 30-45 minuta, nakon tretiranja povezana je sa sintezom nukleinskih kiselina. N i s k e (normalne doze) biljnih hormona reguliraju sintezu nukleinskih kiselina i pretpostavlja se da su za iste odgovorni enzimi poznati kao RNA polimeraze. U konačnici nastaju RNA i proteini. U meristemskim tkivima, visoke doze biljnih hormona zaustavljaju sintezu RNA pa tako i proteina. Cijelokupni rast biljke je zaustavljen. Suprotno ovome, visoke doze biljnih hormona u starijim tkivima stimuliraju sintezu RNA pa tako i proteina. Nenormalne pojave na biljkama izazvane nekontroliranom diobom stanica (brojne tumoraste tvorevine) u konačnici dovode do začepljenja provodnih tkiva i postepenog odumiranja Simptomi djelovanja ovih herbicida najčešće su opisivani kao epinastije ili uvijanja stabljike i listova (rukavci).
